Bay Mo’ya Kasım ayında mide kanseri teşhisi konmuş. Bunu ailesinden saklamış. Ancak ameliyat için yılbaşı sonrasına kadar beklemesi gerekiyormuş.

Yılbaşını kutlarken bir aile dostu Çigong’dan bahsetmiş ve ameliyatın bir garantisi olmadığını ama Çigong’un denemeye değer olduğunu söylemiş. Mo çalışma grubuna katılmaya karar vermiş.

“Çigong yapmaya başladıktan sonra hala ameliyata sıcak bakıyor muydun?” sorusuna “O sadece alternatiflerden biriydi. Benim gibi denize düşen yılana sarılır modundaki biri herşeyi denemeye hazırdır. Yaptıkça Çigong’un benim için en iyi seçenek olduğuna karar verdim ama tam sonuç almak ve Çi’in faydasını görmek için inanç ve özveri gerektiğini biliyordum” şeklinde cevap vermiş.

Merkez’e gelmeden önce karısı ve oğluyla vedalaşan Mo, “Ben size ordan yazarım ama siz cevap yazmayın” diye tembihlemiş. Yazdığı mektupların herbiri bir öncekinden daha iyi haber veren mektuplar olmuş. Dördüncü mektubu yazdığı sırada artık tamamen iyileşmiş.

Sabah dörtlerde kalktığını söyleyen Mo, en ateşli zamanlarında bile duvar hareketini hergün 200 kere yapmış.

Ateşliyken durumunun daha kötüye gitmesinden korkup korkmadığı sorulduğunda, “Biliyordum ki ateş sadece Çi’nin içerde faaliyet gösterdiğinin bir işaretiydi” demiş.