“5 ay!”. Bu Bayan Yu’nun Merkez’de geçirdiği süre. Evet ve ayrılmak da istemiyor.

Peki onun hikayesi nedir? Kalbine giden damarların tıkanması sonucu 47 yaşında ne kariyer kalmış, ne mutlu bir yuva, ne de sosyal hayat. Sonra Çigong’u duyunca umutla dolmuş.

İlk geldiğinde eğil kalk benzeri hareketleri yapamamaktan ve geri kalmaktan, yapmaya kalkınca da incinmekten korkmuş. Hocalarının ve diğer öğrencilerin verdiği cesaretle kendinden önce milyonlarca insanın yaptığı bu basit ama etkili hareketleri yapmak için azimlenmiş. Birkaç hafta içinde de girdiği ilk EKG testinde olumlu sonuçla çıkmış.

Birkaç yıl öncesine dönüyor Yu. Hastanede geçirdiği zamanları, bir an önce taburcu olmayı istediği ve karamsar günleri.  Şimdi ise buradan ayrılmak istemediğini belirtiyor. Buradaki aile ortamını, Çigong’un mucizevi gücünü, dostluğu ve içten sevgiyi bırakamayacağını söylüyor. Biri yardıma ihtiyaç duysa herkes o kişi için seferber oluyormuş, çünkü herkes herkesin halinden anlar durumdaymış. Şimdi o iyi olduğu için o da yardıma ihtiyacı olanlar için seferber olmak istiyormuş.

“Peki burda geçirdiğin günlerin maliyeti?” sorusuna gülerek yanıt vermiş. Burda çok az para harcandığını, üstelik o ücretin içinde yeme, içme, yatma ve eğitimin bir arada olduğunu söylemiş.

Aylık Türk parasıyla yaklaşık 50 TL ödediklerini söylüyor. Daha az insanlı olan odalar çok az daha pahalıymış ama kalabalığı seviyormuş. Zira o kalabalığın ne kadar içten ve birbirini kollayan insanlar olduklarına tanık olmuş.

“Yalnızlığın bedeli inanın daha yüksek!” diyerek noktalıyor.