“Kollarını omuz hizasında iki yana açıp sekizbuçuk saat duran kişi sahiden sen misin?”.
Bu hocalardan biri olan Ren’e sorulan soru. Kafasını mütevazi bir şekilde sallayarak “Evet” demiş Ren.

1989 yılında kalbinde problemler yaşamaya, kalbi duracak korkusuyla uyku uyuyamamaya başlamış. Zira her göz kapaklarını kapadığında kalbinin durduğunu hissediyormuş. Amerikan yardımının kesildiği bir dönemde doktorlar anjiyo yapılmasını uygun görmüş. Şartlar uygun olmadığı için kabul etmemiş.

1991 yılında kalp kasları daha da kötüye gitmiş ve ameliyat kaçınılmaz olmuş. Doktorlar 45bin Yuan istemiş. Eş dost kim varsa gidip borç toplamaya karar vermiş ve eğer hayatta kalırsa her bir kuruşu ödeyeceğine söz vermiş. 1993 yılına kadar anca para toplayabilmiş. Doktorlar ise kalbin çalışan diğer yarısının da iflas etmesini beklemeyi, yapmışken tek ameliyatın daha iyi olacağını söylemişler.

Bunun ne olduğunu elbette Usta Chan anlamamış ve tam olarak ne demek istediğini sormuş. O da elinden geldiğince tıbbi terimlerle anlatmaya çalışmış. Yani kalbin yarısı tüm damarları ve kapakçıkları ile birlikte kötü iken diğer yarısı da kötüye gitmeye başlamış.

Peki Ren doktor tavsiyesine uyup ameliyatı ertelemiş mi? Hayır.

Tekrar ertelerse hayata küseceğini ve evde yatmaktan öte hiçbir şey yapamayacağını kavramış. Karısı ise doktorlara uyup ertelemesinde ısrar etmiş.

Her nekadar ertelemeyi kabul etse de, bir yerde bir şekilde yada birinden şifa bulma umuduyla ülkeyi dolaşmaya başlamış. Karısının ve doktorların karşı çıkmasına rağmen kendini en sounda İlaçsız Hastane’ye ulaşmak üzere bilet alırken bulmuş. Daha önce duymasına rağmen nerede olduğu hakkında bir bilgisi yokmuş. Trende eli kırık olan ve aynı yere giden başka birine rastlamış. Merkeze girer girmez bir Çigong hocasının hemen gelip bu adamdan alçıyı çıkarmasını ve ona uzattığı bardağı tutmasını istediğine şahit olmuş. Kırık elin hemen o anda iyileştiğini görmek onda büyük bir güven oluşturmuş. Merakla Çigong’un başka neler yapabildiğini görmek üzere içeri girmiş.

Evde ölümü beklemek yerine ölecekse burda kalarak ölmeye karar vermiş. Birkaç gün içinde kendini evinde hissetmiş. Bir gece, ellerini iki yana açıp egzersiz yaparken, eğer iyileşmek istiyorsa azimli olması gerektiğini kavramış. Bir süre sonra kalp atışlarının sakinleştiğini hissetmiş. İki yana açtığı ellerine bakarak, onları aşağı indirmektense ölürüm daha iyi demiş ve o şekilde beklemeye koyulmuş. Saatler aktıkça herşeyin daha iyiye gittiğini görmüş. Sabah olduğunda ise kalbinin çok ama çok iyi olduğunu hissetmiş. Böylesine bir mucize hayatı boyunca yaşamamış, üstelik de kendi üzerinde.

Doktorlar hemen EKG’ye bağlamışlar ve herşeyin gerçekten de normale döndüğünü teyit etmişler.

Usta Chan ısrarla “Yani sen şimdi herhangi birinin 8 saat boyunca ellerini o şekilde tutarak Çi çalışması yapması halinde ciddi bir hastalığı yenebileceğini mi söylüyorsun?” diye sormuş.

“Burada o kadar şeye şahit oldum ki, bütün Çigong çalışmaları herşeyi iyileştirebilir!”

Daha fazla soru sormaya gerek duymamış, zira Ren’in cevabı çok net olmuş.

Hocalardan biri olan Bayan Li yetersiz çalışan bir kalp kasıyla doğmuş ve daha 13 yaşında kalp krizi geçirmiş. En başlıca sorunu bu olsa da, takip eden artirit, mide sorunları, baş ağrıları, dalak problemi, kansızlık ve depresyon gibi hastalıklar  peşini bırakmamış.

1982 yılında karaciğer yertmezliğinden aylarca hastanede yatmış. Hatta ailesi yılbaşını hastanede onunla geçirmek zorunda kalmış. O yıl içinde 3 kez ölümden dönmüş. 45 kiloya kadar düşen vücudu güçsüz kalmış.  Elinde birşey tutacak hali bile yokmuş. İntiharı bile düşünmüş ama bıçağı tutamadıktan sonra bunu bile beceremeyeceğini anlamış. O da yemek yemeyerek ölürüm belki diyerek kendine eziyet etmeye başlamış.

Durumuna acıyan kocası zorla da olsa onu beslemek için çabalamış. Bir gün 2 oğlu, biri elinde bir tas süt ve kaşık, diğeri ise havlu tutarak onu yedirmeye ve ağzını silmeye başlamışlar. Gözünden yaşlar gelerek onlara annesiz kalmayacaklarına dair söz vermiş.

Bir gün parkta toplu halde Çigong yapan bir grup görüp merak etmiş. Gücünü toplayıp aralarına karışmış ve anında Çi’nin çekim gücünü hissetmiş. Yağmur yada kar demeden her sabah bu gruba katılmış, gruptan kimse gelmese bile hareketleri tek başına tekrarlamış. Bir gün şiddetli kar yağışı altında pratik yaparken üzerine yağan kar yüzünden kardan adama döndüğünü farketmiş. İstifini bozmadan devam etmiş. Bitirdiğinde üzerinde biriken karları zorlukla temizlemiş.

Devam ettiği pratikler ona sağlığını geri kazandırmış. 1987’de Merkez’e gelip 3 aylık hocalık eğitiminden geçip o da insanlara öğretmeye başlamış. Şimdi o artık normal bir insan ama yaşadığı tecrübe olağanüstü…

Bayan Sun’un düşük tansiyon ve kalp ritmi bozukluğu sorunları varmış. 20 yaşından bu yana kalbinin dakikada 120 kez attığını söylüyor.

Genç yaşında ilaç kullanıyor olmaktan utandığı için arkadaşlarından gizli gizli ilaçlarını alırmış. Sağlıklı görünmeye çalışırmış hep.

O sıralar kendi kendini iyileştirme sanatına sıcak bakmamış, çünkü içinde hareket olan herşeyin onu zorlayacağını düşünmüş. Hem ilaçlarla da idare ediyormuş. En ufak bir riski kaldırabilecek durumda değilmiş.

Derken birgün rahminde tümör haberiyle sarsılmış. Normalde standart uygulama gereği ameliyat olması gerkiyormuş ama zayıf kalbinden dolayı doktroların çekinceleri varmış. Umutsuzca beklemeye koyulmuş. Doktorlar tümörün daha da büyüdüğünü haber vermişler. Sanki içinde her an patlamaya hazır bir bomba taşıyor gibi hissediyormuş. Bir arkadaşı Çigong’dan bahsedince hemen almaya karar vermiş.

Aslında ilk başlarda hiç bir inancı yokmuş. Şimdiye dek inandığı tek şey doktorlar ve ilaçlar olmuş. Hele hele kendi kendini iyileştirebileceği gerçeği ona çok uzakmış. Yoksa çok önceleri gidip parkta gördüğü o insanlara katılırmış.

Ancak doktorlar ona sırtını çevirince onlara olan inancını kaybetmeye başlamış. O da yaşamak için ne gerekiyorsa yapmaya karar vermiş ve Merkeze gelmiş. Adım attığı ilk gün sanki daha önce burada bulunmuş hissine kapılmış. Ortamdaki bütün enerji onu sarıp sarmalamış ve içine çekmiş. Sırf oranın atmosferiyle içine bir huzur ve iyileşme isteği dolmuş. 2 aylık sıkı bir çalışmayla tümörden kurtulmuş. Ultrasona girip buna orda da şahit olmuş. Kalp ritmi ve tansiyonu da normale dönmüş.

Artık tek bir ilaç bile almadığını söylüyor. Elinde ne tuttuğunu merak ediyoruz. EKG, Ultrason ve tansiyon değerlerini sakladığını söyleyerek bize gösteriyor. O da merkezdeki herkes gibi mutlu tebessümüyle uzaklaşıyor.